Η διεπιστημονική υποστηρικτική φροντίδα των ασθενών με καρκίνο, η οποία ενσωματώνει τη σωματική άσκηση παράλληλα με τις ογκολογικές θεραπείες, θεωρείται πλέον πρότυπο για τη βελτίωση της επιβίωσης και της ποιότητας ζωής των ασθενών.

Η επίδραση της άσκησης είναι σημαντική όσον αφορά τους παράγοντες που ρυθμίζουν την ανάπτυξη του όγκου, όπως το ανοσοποιητικό σύστημα, η φλεγμονή, η ιστική αιμάτωση, η υποξία, η αντίσταση στην ινσουλίνη, ο μεταβολισμός, τα επίπεδα γλυκοκορτικοειδών και η καχεξία.

Τα τελευταία χρόνια έχει δημοσιευθεί ένας διαρκώς αυξανόμενος όγκος ερευνών σχετικά με τις επιδράσεις και το ρόλο της σωματικής άσκησης στο πεδίο της ογκολογίας, σηματοδοτώντας την ανάπτυξη ενός νέου ιατρικού τομέα, κοινώς γνωστού ως ” άσκηση στην ογκολογία – exercise oncology”.  

Το αναπτυσσόμενο αυτό ερευνητικό πεδίο επιδιώκει να προσδιορίσει τους βιολογικούς μηχανισμούς με τους οποίους ειδικότερα η αερόβια άσκηση επηρεάζει τη συχνότητα εμφάνισης του καρκίνου, την εξέλιξή του και/ή την εμφάνιση μεταστάσεων.

Πρόσφατη μελέτη αναδεικνύει με συνολική θεώρηση τις σύγχρονες εφαρμογές σωματικής άσκησης στη διαχείριση των ασθενών με καρκίνο, συμπεριλαμβάνοντας μια ρεαλιστική προοπτική με πρακτικές συμβουλές. Στη μελέτη αναπτύσσονται, επίσης, οι αναδυόμενες μηχανιστικές ερμηνείες σχετικά με τις επιδράσεις της σωματικής άσκησης και οι δυνητικές κλινικές εφαρμογές τους.

Συνολικά, υπό το πρίσμα μιας πιο εξατομικευμένης, ολοκληρωμένης, ασθενοκεντρικής και διεπιστημονικής διαχείρισης, και στην προσπάθεια κατανόησης των διάφορων αλληλεπιδράσεων μεταξύ του καρκίνου και του ασθενούς, καθώς και των επιπτώσεων της νόσου και των αντικαρκινικών θεραπειών στα διάφορα όργανα, η σωματική άσκηση φαίνεται να αποτελεί την πιο υποσχόμενη μέθοδο για τη βελτίωση της φροντίδας των ασθενών με καρκίνο.