Πόσες φορές έχουμε πει και εύκολα μάλιστα στους άλλους, ότι έχουν απωθημένα…

Ότι και αν κάνουν ότι και αν πουν, εμείς ερμηνεύουμε τα πάντα όλα ως απωθημένα των άλλων απένταντί μας…

Έτσι λοπόν με μια εύκολη δήλωση φυγής, κάνουμε το δικό μας κλείσιμο, αποποιούμενοι οποιαδήποτε ευθύνη…

Αυτός βέβαια είναι ο εύκολος δρόμος που φαινομενικά δεν επιφέρει κανένα πόνο, αλλά το κυριότερο αισθανόμαστε και όμορφα με τον εαυτό μας. Είναι τέτοια η βιασύνη μας που δεν έχουμε την καθαρότητα να αξιολογήσουμε, ούτε την πρόθεση αλλά ούτε ενδεχομένως την ιδεατή συμπεριφορά.

Αν επανεξετάσουμε το όλο, χωρίς το συναίσθημα της οργής και του θυμού που μας διακατέχει, ίσως εκπλαγούμε μ’ αυτό που ανακαλύψουμε, καταλαβαίνοντας ότι στο σπίτι του κρεμασμένου μάλλον δεν πρέπει να μιλάμε για το σχοινί…

Αλήθεια γιατί υπάρχει οργή γιατί τόσος θυμός;

Καλό είναι λοιπόν πριν ταξιδέψουμε σε άλλον σταθμό να ανοίξουμε τις δικές μας αποσκευές, να μην καθόμαστε άλλο πάνω τους σαν να μη συμβαίνει τίποτα και να δούμε κατάματα ότι έχει μέσα, πετώντας έξω απ’ αυτήν ότι περιττό υπάρχει και βαραίνει το ταξίδι μας! Όλο αυτό το βάρος μας δημιουργεί δυσλειτουργίες, με συνέπεια να οργιζόμαστε και να θυμώνουμε με όποιον βρεθεί στο δρόμο μας…

Και σίγουρα εάν βρούμε τη δύναμη να δούμε αυθεντικά ότι περιττό υπάρχει μέσα, θα δούμε το φόβο, τις φοβίες, τον πανικό, την απόρριψη, ότι μας πλήγωσε στο παρελθόν, τα δικά μας απωθημένα που μας έχουν οδηγήσει στην αδράνεια, τη συνήθεια της απραξίας…

Όλα αυτά μας οδηγούν σε αποδιοργάνωση ώστε να λέμε μόνο λόγια – λόγια μεγάλα, χωρίς πράξεις και όλους αυτούς τους παράγοντες που δεν επιτρέπουν να απολαύσουμε το ταξίδι μας, κάνοντάς το πραγματικό εφιάλτη…

Το χειρότερο όμως είναι ότι όλα αυτά τα δικά μας αδιαπραγμάτευτα κομμάτια, τα μεταβιβάζουμε ως ευθύνες των άλλων γύρω μας…

Ας μην βιαστούμε ξανά και μιλήσουμε για τα απωθημένα των άλλων, πριν πρώτα δεν έχουμε ελέγξει τις δικές μας αποσκευές….

Πριν πάμε λοιπόν για επόμενο σταθμό ας έχουμε καθαρίσει τις αποσκευές μας, έτσι ώστε να απολαύσουμε το υπέροχο ταξίδι της ζωής με όλο μας το είναι!

Panagiotis Michael

Δημοσίευση: 09/06/2014